“ทำ..อะไร...หรอครับ..?” เสียงสั่นเพราะกลัว ตากลมมองหน้าคมสันนั้นอย่างสงสัยริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันด้วยอาการลุ้นสุดขีดก่อนที่คำสั่งสุดท้ายของมาร์คจะถูกเปิดเผยให้เค้าได้รับรู้
“หน้าที่สุดท้าย...คือกลายเป็นเมียอย่างเต็มตัวของชั้นน่ะสิ....” ยังไม่ทันทีบแบมแบมจะเข้าใจอะไร
มือหนาก็กระชากขาเรียวให้แยกกว้างแล้วสอดตัวเองเข้าไปอยู่ตรงกลางทำให้แบมแบมเข้าใจทันทีเลยว่ามาร์คกำลังจะทำอะไร
เค้าไม่ได้ใสซื่อจนไม่ทันโลกภายนอกอย่างที่มาร์คเข้าใจซะหน่อย
“คุณมาร์ค!ไม่ทำแบบนี้สิครับ!เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะครับ!”
“อย่างนายมันไม่ต้องแต่งงงานก็ได้
นายมันเอาง่ายอยู่แล้วนิ!!!” มาร์คตะคอกจนแบมแบมน้ำตาไหลจนได้
เค้ารู้อ้อนวอนมาร์คอย่างไรคงไม่สามารถจะดับอารมณ์ของร่างสูงได้แต่ก็ยังดิ้นเบาๆเพราะใจไม่ยอมอีกคน
พอเห็นว่าแบมแบมพยศน้อยลง มาร์คก็ใช้มือทั้งสองข้างจับแขนแบมแบมตรึงกับเตียงหนาพร้อมกับคร่อมร่างบางไว้
ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปใกล้กับใบหน้าหวานที่น้ำตาไหลไม่ยอมหยุด
ตาคมจ้องกับตากลมโตที่แดงเพราะกำลังร้องไห้ก่อนที่จะประกบจูบกับร่างบางอย่างรวดเร็ว
ลิ้นหนาไล่เลียริมฝีปากแดงเล้าโลมให้เจ้าของมันเปิดอ้าปากออกแล้วก็เป็นไปตามคาด
แบมแบมเผลอไผลอ้าปากรับจูบของมาร์ค
ทันทีที่ลิ้นหนาสอดแทรกเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กที่แสนจะอ่อนหัดมือหนาก็ปล่อยให้มือของร่างเล็กเป็นอิสระ
หลังจากนั้นมือหนาก็เปลี่ยนมาจับที่คอปกเสื้อนอนของแบมแบมทั้งที่ยังจูบกันอย่างดุเดือดอยู่
ร่างสูงออกแรงฉีกเสื้อนอนของร่างบางอย่างเร่งรีบแล้วโยนมันทิ้งไป
ริมฝีปากหนาถอนจูบอย่างอ้อยอิ่งแต่ไม่ยอมให้แบมแบมได้พักหายใจ
มาร์คซุกหน้าลงไปที่ซอกหอมเนียนดูดดุนลำคอไปทั่ว มือเล็กกำผ้าปูที่นอนอย่างห้ามไม่ได้แถมยังช่วยเงยหน้ามองเพดานให้อีกคนได้ไซร้คอของตนได่สะดวกอีกด้วย
ถึงการกระทำจะเหมือนคล้อยตามแต่น้ำตายังไหลออกมาไม่ขาดสาย
เพียงแค่เค้าพูดไม่ได้ว่าไม่อยากทำแบบนี้.....
“อื้อ...อ๊ะ..ฮ้าาา” เสียงครางหวานจากคนใต้ร่างมันทำให้มาร์คอารมณ์พุ่งสูงอย่างห้ามไม่ได้ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้รักแบมแบมก็ตามแต่เค้าคือผู้ชายการมีสิ่งเร้ามาอยู่ตรงหน้าต่อให้เกลียดแค่ไหนแต่ใครจะทนได้บ้างกัน
ใบหน้าคมเปลี่ยนตำแหน่งจากซอกคอมาเป็นหน้าอกเนียนกับหน้าท้องแบนราบแทน
ลิ้นหนากวาดไปทั่วแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างชอบใจมีหลายครั้งที่แกล้งร่างบางโดยการไล่ลิ้นผ่านยอดอกโดยไม่สัมผัสโดยตรง
แต่มันก็ทำให้แบมแบมครางอื้ออึงออกมาได้หลายครั้งหลายคราเหมือนกัน
“อ๊ะ! อึก...คุณอี้เอิ้น.....” แบมแบมครางเรียกชื่อจริงของร่างสูงน้ำตาไหลพรากเมื่อเห็นยิ้มร้ายผุดขึ้นมาที่มุมปากของมาร์ค
ร่างสูงเลยให้รางวัลโดยใช้มือที่ว่างลูบไล้ไปตามขาเรียวแล้วดึงกางเกงขาสั้นที่ร่างบางใส่ออกพร้อมกับผ้าที่พันเอวของมาร์คก็หลุดออกเช่นเดียวกัน
ร่างเปลือยเปล่าทั้งคู่แบบนี้สิถึงจะเร้าใจ...
มือหนาไล้ผิวเนียนน้ำผึ้งไปทั่วลูบไปมาที่ต้นอ่อนปากก็ยังคงปนเปรออกบางอยู่
เสียงหวานครางออกมาเป็นระยะไม่ว่ามือของเค้าจะไปสัมผัสที่จุดไหนแบมแบมก็ร้องตลอด
หึ....ความรู้สึกไวไปหมด
“ทรมาน..คุณอี้เอิ้น..อื้อ..แบมทรมาน”
เสียงเล็กร้องบอกมาร์ค ปากได้พละออกจากยอดอกสวยก่อนจะกระตุกยิ้มเมื่อเห็นอะไรบางอย่างตั้งชันด้วยแรงอารมณ์
เด็กนิสัยไม่ดีความรู้สึกไว.....
“อ๊า!!คุณมาร์ค!ไปเอา..อ๊ะๆ..มะ..มันสกปรก”
แบมแบมร้องห้ามเมื่อมาร์คอมแก่นกายเล็กแล้วค่อยรูดขึ้นลง
มือเรียวพยายามดันหัวอีกฝ่ายออกแต่พอมาร์คเริ่มรูดรั้งแก่นกายรัวและเร็วขึ้นจากที่ปฏิเสธมมือเรียวก็เปลี่ยนมาขยุ้มผมแทน
ครางอย่าสงสุขสมเมื่อใกล้จะเสร็จ
มือหนาค่อยชักนำ..ปากอุ่นร้อนคอยเล้าโลมดูดดุนเพิ่มความเสียวเข้าไปใหญ่..
“ใครบอกให้นายเสร็จกัน..”
มาร์คยิ้มร่าเมื่อเห็นแบมแบมแทบสำลักความสุข น้ำตาไหลแทบจะกลายเป็นสายเลือด อารมณ์ที่กำลังจะได้ปลดปล่อยอย่างอิสระกับถูกหยุดลงอย่างกะทันหัน
“ขอเลยแล้วกันไม่อยากเสียเวลา....ทะนุถะนอม”
ว่าแล้วร่างสูงก็จับขาเรียวตั้งฉากกับเตียงกว้างพลางรูดรั้งแก่นกายของตนให้ตื่นตัวเต็มพร้อมสอดใส่ก่อนจะค่อยๆใส่เข้าไปในช่องทางของร่างบางโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
แบมแบมเม้มปากไว้ส่ายหน้าไปมาอย่างไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงแต่ไม่ทันไรความรู้สึกเจ็บแสบช่องทางด้านหลังก็แล่นขึ้นมา
“อะ โอ๊ย!! อ๊ะ..มะ..ไม่..เจ็บ..อื้อออ”
เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดดังลั่นห้องแต่มาร์คยังคงหัวรั้นสอดใส่ข้ามาจนสุดลำ
ช่องอุ่นบีบรัดตอดแก่นกายเค้าจนแทบจะระเบิดเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังขึ้นเมื่อมาร์คตัดสินใส่ขยับกายถาโถมใส่สะโพกบางเป็นจังหวะรวดเร็ว
“อ๊ะ..อ๊ะ..ฮึก..อื้ออ” เสียงร้องไห้ปนกับเสียงครางถึงแม้มันจะดูน่าสงสาร
มาร์คกลับไม่คิดที่จะหยุดเพิ่มจังหวะความเร็วในการสอดใส่เข้าไปอีกจนร่างบางโยกคลอนรุนแรง
เส้นผมกะจายไปตามแรงขยับ เอวคอดบิดไปมาด้วยความเสียวกระสัน
“แน่นไป..”
มาร์คกัดปากแน่นเพราะช่องทางบีบรัดมากเกินไปแต่เอวสอบก็ยังไม่ลดละซอยเข้าหาช่องทางร้อนอย่างเป็นเอาตาย
เค้าต้องการ.....ต้องการให้ร่างบางนี้เจ็บปวด....แตกหักเป็นเสี่ยงๆ.....
“ฮึก...ฮือออ...อ๊าาาา..คุณมาร์ค..แบมจะ..จะ...อ๊ะ!”
สุดท้ายแก่นกายเล็กก็ปลดปล่อยออกมาแต่ร่างบางยังคงรองรับอารมณ์ของมาร์คต่อไป
กายกำยำสอดใส่ถี่รัว จับขาเรียวอ้าออกให้กว้างที่สุด
เหงื่อไหลแทบจะหมดตัวแต่เค้ายังไม่เสร็จยิ่งเห็นว่าแบมแบมร้องไห้ไม่หยุดอารมณ์ยิ่งมีมากขึ้นยิ่งอยากสอดใส่มากขึ้นเข้าไปอีก
สะโพกแกร่งเริ่มกระแทกรุนแรงและเร็วขึ้นตามอารมณ์ที่ใกล้เสร็จสะโพกกลมเองก็ถูกยกขึ้นเพื่อรองรับและเบิกทางได้มากขึ้น
มาร์คเลียริมฝีปากเมื่อรู้ว่าใกล้เสร็จเต็มทน
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ คุณมาร์ค..อ๊า...งื้อออ”
แบมแบมกรีดร้องเหมือนรู้สึกถึงความอุ่นวาบวามฉีดพุ่งเข้ามาในร่างกายมาร์คครางต่ำในลำเมื่อได้ปลดปล่อยังคงขับช้าๆเพื่อรีดน้ำออกไปให้หมด
“ทำหน้าที่ได้ดี”
มาร์คนิ้มเหยียดให้กับคนใต้ร่างที่นอนหอบหายใจน้ำตาไหลตลอดเวลาที่มีเซ็กซ์กัน
“พอใจคุณมาร์ค..........แล้วสินะครับ”
เค้าคงหลอกตัวเองไม่ได้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เพราะวันนี้เค้าโดนผู้ชายที่ชื่อว่า ต้วน อี้เอิ้น
ทำลายจิตใจและทำร้ายร่างกายของเขา
แม้ว่าเค้าจะร้องไห้จนน้ำตาไม่เหลือซักหยดอี้เอิ้นก็คงไม่มีความรักมากพอที่จะสำนึกและหยุดการกระทำของตัวเองลงได้.....
กลับไปอ่านะเด็กดี>>>>>>http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1369974&chapter=5
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น