CUT NC หลอก ครั้งที่ 10

"แต่คุณมาร์คครับ...."

"ชู่ว....เงียบปากซะ" มาร์คชู่วปากแล้วทาบริมฝีปากนุ่มลงมาที่ปากสีชมพูของแบมแบม ดูดดุนจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบขึ้น ร่างเล็กโอนอ่อนตามอีกคนเหมือนต้นหญ้าที่แสนจะบอบบางลู่ไปตามลมพายุที่พัดมา มือเล็กเปลี่ยนจากดันไหล่หนามาบีบคลึงไปมาระบายความวูบวามในตัว...

มันเป็นครั้งแรกที่แบมแบมยินยอมและมาร์คอ่อนโยน

     มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้คลำร่างผอมบางตรงหน้าอย่างเกิดอารมณ์ก่อนจะตัดสินใจรวบร่างเล็กมานั่งบนตักเค้าที่ฝั่งคนขับ ไม่รอช้ามาร์คใช้มือที่ว่างอยู่ข้างหนึ่งจับคอเสื้อยืดตัวบางให้แหวกลงจนถึงไหล่มน พอเห็นเนื้อนิ่มตรงหน้าร่างสูงก็รีบก้มลงใช้ลิ้นกวาดลากไล้ไปทั่วตั้งแต่ซอกคอเนียน ไหปลาร้าสวย ตลอดจนหัวไหล่บางที่พอโดนริมฝีปากจากร่างสูงขบเม้มจนเกิดรอยแดงหน่อยร่างเล็กทั้งร่างก็สะดุ้งโหยงด้วยความเสียว มาร์คถอนปากออกจากการโลมเลียแล้วเงยใบหน้าหล่อเหลาขึ้นมองแบมแบม ตากลมใสช้อนมองมาร์คด้วยดวงตาที่เริ่มมีน้ำชุ่มแต่ไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้นเมื่อสายตาของทั้งสองคนสบกันมันเหมือนมีแม่เหล็กอะไรบางอย่างดึงเค้าเข้าหากัน

เหมือนแม่เหล็กคนละขั้วแต่กลับเข้าหากันได้ดี...

     มือหนาโน้มคอเล็กลงมาเพื่อประกบจูบอีกครามืออีกข้างก็ลูบเข้าไปในเสื้อยืดก่อนจะจับเข้าที่ขอบกางเกงแล้วดึงรูดรั้งให้มันออกมาจากสะโพกมน แบมแบมสะดุ้งแล้วถอนริมฝีปากออกมาด้วยความตกใจ ตากลมมองมาร์คด้วยสายตาสั่นเครือ  มือเล็กจับเข้าที่ไหล่หนาแล้วบีบเพราะความกลัว

กลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้า...

"ถ้า...ถ้ามีใครมาเห็นล่ะครับคุณมาร์ค"

"ไม่รู้" มาร์คตอบปัดแล้วหันไปสนใจกับกางเกงของอีกคนต่อ พอดึงมาได้จนถึงหน้าตักเล็กมือหนาก็ละออกแล้วเลื่อนไปที่ช่องทางด้านหลังแทน

"อื้อออ.."แบมแบมร้องครางทันทีเมื่อนิ้วเรียวลูบวนไปมาที่ปากทางสีหวาน ฟันขาวกัดที่ริมฝีปากอย่างอดกลั้นหน้าท้องหดเกร็งจนเจ็บปวดแต่ทว่ามันเจ็บมากกว่าทุกครั้งมที่ผ่านมา

     มาร์คเลียปากอย่างเจ้าเล่ห์ นิ้วเรียวของเค้าค่อยเปลี่ยนจากการลูบวนเป็นสอดใส่เข้าไปในช่องทางของคนด้านบนแทน

"อ๊า!..อึก..อื้อ.." เสียงเล็กออกมาด้วยความเจ็บ มาร์คยิ่งหอบหายใจหนักเมื่อเห็นสีหน้าหวาดเสียวของอีกคน ดวงตาคมหลับพริ้มปิดสนิทริมฝีปากเปิดอ้ารับอากาศเข้าไป คิ้วเรียวขมวดเพราะความตึงเครียดจากช่องทางด้านหลัง ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อด้วยแรงอารมณ์ มาร์คเห็นอย่างนั้นพลันนิ้วทั้งสองของตนก็กระแทกเข้าช่องทางด้วยความรุนแรง

"อ๊ะ!..คุณมาร์ค..." น้ำเสียงเอื่อยๆร้องด้วยความเจ็บปนเสียว ข้างในตัวเผลอตอดรัดนิ้วเรียวแน่นขึ้นจนร่างสูงอดครางต่ำในลำคอไม่ได้

"ฮึ่ม...รัดเกิน" นิ้วเรียวยังคงคาอยู่ข้างในตัวร่างเล็กพร้อมกับหมุนควงไปมาจนสะโพกไม่อยู่กับที่ลอยหวืดขึ้นมาตามใจของตัวเอง

"อ๊าาาาา..อ๊ะ" ปากบางครางหนักเข้าไปใหญ่ มาร์คหายใจแรงพร้อมกับดึงนิ้วออกทันที แบมแบมสะดุ้งเล็กน้อยเพราะรู้สึกโหวงๆที่ด้านหลังแล้วมองร่างสูงที่ตนคร่อมอยู่ด้วยดวงตาช่ำน้ำที่รี่ลง

"ทำไมนอกจากชอบทำตัวใสๆแล้วทำไมยังชอบอ่อยจังนะ"

"ผมเปล่านะ...ผมไม่ได้อ่อยนะ...อุ่ก!" ยังๆไม่ทันทีจะพูดจบนิ้วเรียวที่พึ่งถอนออกมาจากช่องทางด้านหลังก็ถูกใส่เข้ามาในปากเล็กแล้วควานน้ำหวานไปมาทั่วปาก แบมแบมหลับตาปี๋ด้วยความไม่เคยชินแต่ก็เผลอดูดนิ้วเรียวของอีกฝ่ายอย่างเผลอไผล น้ำสีใสไหลที่มุมปากลงมาจนถึงลำคอเนียน ตาคมมองน้ำลายหยดนั้นแล้วยื่นใบหน้าไปที่ซอกคอของอีกคน พร้อมกับส่งลิ้นไปเลียน้ำสีใสก่อนจะไล่เลียตั้งแต่โคนคอขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงปลายคางมน

"โอ๊ะ..อึก...อื้มมม" เพียงไม่นานนิ้วเรียวก็ออกจากปากเล็กไป มาร์คยิ้มมุมปาก มือหนาจับมือเล็กของแบมแบมให้มาสัมผัมที่แกนกลางกายของตนที่โป่งนูนพองอยู่ในกางเกง

"เอามัน..ออกมาทีมือชั้นเลอะอยู่" พูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์จนแบมแบมประหม่า เค้าค่อยๆรูดซิบกางเกงของมาร์คช้าๆด้วยใจสั่นเครื่อ มือเรียวของเค้าก็สั่นตาม พอรูดซิบจนสุดทางตากลมสะท้อนเห็นอันเดอน์แวร์สีน้ำเงินเข้มอยู่ภายในมันโป่งคับพองจนน่ากลัว ปากอิ่มเม้มเข้าหากันมาร์คมองอีกคนด้วยความสนุกเมื่อเห็นว่าแบมแบมกำลังประหม่าหนัก

"รีบๆเอาออกมาสิ อยากจะตายอยู่แล้ว"

"คุณมาร์คก็..." แบมแบมแอบมองค้อนนิดหน่อยแต่ก็ต้องยอมอีกคน มือบางสั่นเทาลูบๆคลำๆไปที่อันเดอน์แวร์แล้วล้วงเข้าไปข้างใน ใจเต้นแทบจะไปเป็นจังหวะมันเหมือนจะระเบิดออกมาเสียให้ได้ มาร์ดกัดปากนิดๆเมื่อสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากมือเล็กที่กอบกุมความเป็นชายของเค้าอยู่ก่อนจะรู้สึกเย็นหวาบเมื่อแก่นกายถูกเอาออกมาจากอันเดอน์แวร์

"และ...แล้วทำยังไงต่อล่ะ...ครับ?" แบมแบมถามเสียงสั่น มาร์คเลียริมฝีปากไม่ตอบร่างเล็กแต่เอานิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำสีใสมาลูบชะโลมไปที่แก่นกายของตนพลางรูดขึ้นลงปลุกปั่นอารมณ์ของตนไปด้วย

"ยกสะโพกขึ้นซิ" คำสั่งของมาร์คทำให้แบมแบมยกตัวขึ้นช้าๆโดยใช้มือค้ำกับไหล่ของร่างสูงไว้ มาร์คจับแก่นกายจ่อเข้ากับปากทางด้านหลัง เสียงลมหายใจหอบของมาร์คทำให้แบมแบมขนลุกไปทั่วตัว

"กดสะโพกลงมา.." สั่งเสียงนิ่งเรียบแต่กลั้นอารมณ์สุดๆ สะดพกมนตัดใจกดลงมาแต่ไม่ทันไรความไหลลื่นก็ชะหงักลง ช่องทางตอกรัดมากเกินไปเพราะความเจ็บและกลัวคนอื่นจะผ่านมาเห็นของร่างเล็ก

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า คุณมาร์ค อื้อ” ครางเรียกชื่ออีกคนเมื่อสติหลุดหาย มือหนาจับเข้าที่สะโพกบางทั้งสองข้างแล้วกดลงมาอย่างแรง อกบางแอ่นขึ้นด้วยความเจ็บกระดูกสันหลังโค้งงอจนมาร์คอดไม่ได้ที่จะลูบไปตามแนวสันหลังเพิ่มความกระสันในตัวร่างเล็กตรงหน้าได้มากยิ่งขึ้น

“ขยับ...ขยับสิแบมแบม” มาร์คว่าพลางจับสะโพกของอีกฝ่ายขยับเข้าหาแก่นกายของตนเองช้าๆรอให้อารมณ์ของอีกฝ่ายพุ่งพล่านแบบสุดๆ

“อ๊าาาา อึก อ๊ะ จะ..เจ็บ..จัง” แบมแบมขมวดคิ้วเป็นปมและเหมือนจะร้องไห้ ร่างสูงจึงโน้มตัวเข้าหาแล้วก้มลงไซร้ซอกคอเนียนดูดผิวนุ่มจนเกิดรอยแดงเต็มไปหมด มือหนาเปลี่ยนจากการบังคับด้วยจังหวะช้าเป็นเร็วขึ้น ร่างเล็กสะเทือนไปมาบนร่างสูงอย่างห้ามไม่ได้พาให้รถหรูโยกตามไปด้วย

      มาร์คผละออกจากซอกคอเนียนเมื่อพอใจแล้วก่อนจะปรับเบาะให้เอนนอนลงไป ร่างสูงปล่อยมือจากสะโพกบาง ปรากฏว่าร่างเล็กกำลังขยับเองอย่างรวดเร็วตามจังหวะที่เค้าเคยกำหนดเอาไว้ ภายในรถอบอ้าวเสียจนเหงื่อกาฬไหลรวมกันเต็มเบาหนัง ร่างบางผิวน้ำผึ้งเนียนกำลังมัวเมากับรสเซ็กซ์ที่อีกคนมอบให้ กายบางขยับขึ้นลงตามใจโดยมีมาร์คกำลังจ้องมองอยู่ด้วยสายตาหื่นกระหาย

ผู้ชายบนร่างของเค้าที่กำลังขยับขย่มแก่นกายของเค้าอยู่....เป็นคนไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

กลับไปเป็นเด็กดีของพ่อแม่เองนะเออ5555555